Παρασκευή , 29 Μαρτίου 2024

Το άγνωστο σχέδιο! Ο ‘διαμελισμός’ της Ελλάδας…

Η καθημερινή ακτοπλοϊκή σύνδεση της Ελλάδας με την Τουρκία, με τα εγκαίνια της γραμμής Τσεσμέ-Λαυρίου στις 2 Ιουνίου, ανακοινώθηκε επίσημα.Η διάρκεια του ακτοπλοϊκού δρομολογίου προβλέπεται να είναι 7 ώρες. Η εταιρεία, που ονομάζεται Aegean Sea Ways, έχει έδρα την Κωνσταντινούπολη ενώ την εκπροσώπησή της στην Ελλάδα έχει αναλάβει η ΣΤΕΦΜΑΡ ΕΠΕ, με επικεφαλής τον Στέφανο Καρακάνη.

Ο κ. Καρακάνης μίλησε στο ΑΠΕ και, μεταξύ άλλων, είπε το εξής: «Έως τώρα περίπου 440.000 φορτηγά από την Τουρκία και 300.000 από το Ιράν και το Αζερμπαϊτζάν, προκειμένου να φθάσουν στην Ευρώπη, ακολουθούσαν διαδρομές μέσω Βουλγαρίας ή μέσω Εγνατίας Οδού για την Ηγουμενίτσα, με μεγάλη ταλαιπωρία και με παράλληλη αύξηση του λειτουργικού κόστους. Τώρα, με τη νέα γραμμή μέσω Λαυρίου, ένας επιβάτης, τουρίστας, οδηγός φορτηγού θα μπορεί σε 1,5 μέρα από την Ανκόνα και μέσω Πατρών και Λαυρίου να βρίσκεται στη Σμύρνη».

Όπως γίνεται αντιληπτό, όλα αλλάζουν. Οι διαβουλεύσεις Αθήνας – Πεκίνου οδηγούνται στην επίσημη ένταξη της Ελλάδας στην πρωτοβουλία «16+1» (σήμερα διαθέτει ιδιότητα παρατηρητή), με την πρακτική σύνδεσή της με τη μείζονος σημασίας πρωτοβουλία του «Νέου Δρόμου του Μεταξιού» («One Belt, One Road» – OBOR/BRI) και την εμβάθυνση της ενεργειακής συνεργασίας (State Grid στον ΑΔΜΗΕ, Beijing Shenhua και Guoha για λιγνιτικά πεδία και China Energy Corp για ποικίλα ηλεκτροπαραγωγικά προγράμματα).

Αυτά τα πάρε-δώσε, φυσικά, δεν ενθουσιάζουν τις ΗΠΑ, που έχουν άλλα σχέδια για τη χώρα μας. Η Ουάσινγκτον έχει προειδοποιήσει ότι το μόνο που ενδιαφέρει το Πεκίνο είναι η αύξηση της επιρροής του στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και στον ευρωπαϊκό Νότο κι έχει περιγράψει στην Αθήνα την κινεζική τακτική ως παραπλανητική στο σκέλος των υποσχέσεων παροχής χρηματοδοτήσεων και εμπορικών κινήτρων, ώστε να ακολουθήσει το σκέλος των πολιτικών δεσμεύσεων και της εξάρτησης. Φυσικά, οι ΗΠΑ ανησυχούν, διότι η είσοδος του Πεκίνου δημιουργεί πρόβλημα στα σχέδιά τους για το LNG.

Η Μόσχα από την άλλη είχε διευκρινίσει πως μεγάλες εταιρείες, όπως η Gazprom, δεν ενδιαφέρονται για την Ελλάδα άμεσα. Μόνο που στο νέο πλαίσιο που τίθεται μεταξύ Πεκίνου, Ουάσινγκτον και Βρυξελλών πιθανώς να μη μείνει αμέτοχη.

Το μεγάλο πρόβλημα που έχει η Ελλάδα είναι πως οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται στην Αθήνα, αλλά από τις Βρυξέλλες. Εμείς παραμένουμε δορυφόροι. Άλλωστε ο «Δρόμος του Μεταξιού» είναι διακαής γερμανικός πόθος.

Ο κίνδυνος, τελικά, οι Μεγάλες Δυνάμεις να πάρουν η καθεμία ένα κομμάτι της χώρας μας για τα δικά τους συμφέροντα είναι μεγάλος. Ένα κομμάτι οι ΗΠΑ, αντίστοιχα η Κίνα, η ΕΕ κ.λπ. Στο τέλος όμως η χώρα μας θα είναι μία αποικία που θα έχει δώσει τα πάντα προς εκμετάλλευση. Το έχουμε δει στο παρελθόν να συμβαίνει σε χώρες της Αφρικής. Πλούσιες χώρες με πάμπτωχους κατοίκους, διότι οι «μεγάλοι» έπαιρναν τον πλούτο.

Ελπίζουμε να μη «διαμελιστούμε» για χάρη των ξένων.

 

του Κυριάκου Βελόπουλου

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Shares