Λίγο μετά την τραγωδία στα Τέμπη, ο πρέσβης των ΗΠΑ, Τζορτζ Τσούνης, τοποθετήθηκε επί του θέματος και με το τελευταίο να ανοίγει ερωτηματικά για την πολιτική αδράνεια της αντιπολίτευσης…
Σύμφωνα με την κοινή αίσθηση, μια τέτοια τραγωδία θα έπρεπε να είχε οδηγήσει σε μαζικές παραιτήσεις βουλευτών και την κήρυξη πρόωρων εκλογών. Έστω 200 βουλευτές να είχαν παραιτηθεί, θα ήταν εφαρμοστέο. Γιατί όμως δεν έγινε;
Μεταξύ πολλών υποθέσεων, μια που έρχεται αρκετά κοντά στην πολιτική πραγματικότητα, είναι αυτή του ρόλου των συμμάχων στην επιρροή της λήψης των πολιτικών αποφάσεων.
Ένα παράδειγμα είναι και η πρόσφατη ανακοίνωση του πρέσβη των ΗΠΑ για τη τραγωδία στα Τέμπη αλλά και για την τοποθέτησή του επί της παρούσας πολιτικής σκηνής.
Ποια θα ήταν η πραγματική επίπτωση άραγε ως προς την θέση του κ. Τσούνη, αν “εστίαζε” προς την αναζήτηση ευθυνών για τη τραγωδία;
Πώς είναι δυνατόν να διχαστεί ένα έθνος, αν βοηθούσε τα όργανα του κράτους, ως εκπρόσωπος συμμαχικής δύναμης που επηρεάζεται από το εμπόριο (με το τελευταίο να έχει σχέση με τον σιδηρόδρομο), να έβρισκαν τους υπεύθυνους;
Μήπως για αυτόν τον λόγο, δεν αντιδρά η (δήθεν ίσως; ) αντιπολίτευση; Για να μην θιχτούν οι σύμμαχοι;
Πόσο αξιόπιστη τελικά είναι η… σωστή πλευρά της ιστορίας;