Παρασκευή , 29 Μαρτίου 2024

Περί Διεθνούς Δικαίου και εμμονών…

Η καραμέλα που ακούγεται εσχάτως στο Ελληνικό πολιτικό σύστημα και κυρίως σε εκείνες τις δυνάμεις που κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία 30 χρόνια, είναι ότι το διεθνές δίκαιο , στη σύγκρουση μας με την Τουρκία , είναι με το μέρος μας...

Ένα «Διεθνές Δίκαιο» , που είχε αντίκρισμα , μόνο για την Ελλάδα και ποτέ για την Τουρκία. Για την Τουρκία το μόνο που επικρατούσε ως λογική δικαίου όλα αυτά τα χρόνια , είναι η άποψη ότι η οθωμανική αυτοκρατορία , πρέπει να αποκατασταθεί τόσο στο πέρας του χρόνου, όσο και στο διάβα του 21ου αιώνα, δίχως καμία παρέκκλιση.

Αυτό εξάλλου είναι το μότο του δικτάτορα Ερντογάν. Δίκαιο , είναι αυτό που η σκέψη του σουλτάνου ορίζει πως είναι δικό του. Είναι «επαρχία» του η Κύπρος, είναι «λίμνη» του το Αιγαίο, όλοι οι φυσικοί πόροι του ανήκουν προς εκμετάλλευση και απλά ο Έλληνας για τον δικτάτορα , είναι ο υποτελής «ραγιάς».

Με όλα αυτά που λέγονται, ακούγονται και πράττονται για ποια λογική διεθνούς δικαίου μιλάμε; Είναι δυνατόν να πιστέψουμε ,ότι αυτός ο άκρατος παραλογισμός, μπορεί να είναι ικανός να κάνει δύο χώρες όπως η Ελλάδα και η Τουρκία να καθίσουν σε τραπέζι συζητήσεων; Και αν ναι, με ποιο θέμα; Την αφαίρεση μέρους της Εθνικής κυριαρχίας της χώρας;

Κάτι τέτοιο , θα ήταν τουλάχιστον προδοτικό, πέρα και έξω από την συνταγματική επιταγή που καλείται να υπηρετήσει η εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση. Το μόνο σίγουρο, όσο φοβικό και αν είναι στους εγκεφάλους που κυβερνούν τη χώρα , είναι πως η όποια παραβίαση των συνόρων και των δικαιωμάτων της χώρας , πρέπει να απαντάται με δυναμικό τρόπο .

Ουδείς , δε μπορεί να καταχραστεί ιερά και όσια της χώρας, πόσο μάλλον σε καιρούς δύσκολους όπως τώρα. Η όποια φοβική στάση, σημαίνει με απλά λόγια και με μαθηματική ακρίβεια συρρίκνωση της χώρας για εξυπηρέτηση σκοπών και επιδιώξεων τρίτων. Αυτό συνεπάγεται προδοσία απέναντι στο Έθνος και κάτι τέτοιο , ούτε διαγράφεται, ούτε συγχωρείται.

Shares