Παρασκευή , 29 Μαρτίου 2024

Οι συνέπειες της έλλειψης εξοπλισμών από τα σχολικά εργαστήρια ΤΠΕ

Πρόσφατες μελέτες (σ.8 ΟΟΣΑ) δείχνουν ότι τα σχολικά κτίρια που είναι καλά σχεδιασμένα και διαθέτουν τον κατάλληλο εξοπλισμό πληροφορικής και επικοινωνίας (ΤΠΕ) επηρεάζουν θετικά τη μάθηση αφού μεγιστοποιούν τις επιλογές για καινοτόμες παιδαγωγικές δραστηριότητες μέσω της ευελιξίας, της προσαρμοστικότητας και της συνδεσιμότητας.

Γράφει ο  Βασίλης Γκιμίσης –  M.Εd. Μαθηματικός

Ένας από τους δείκτες για την ποιότητα της σχολικής εκπαίδευσης που εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση ως συνέχεια της Συνόδου της Λισαβόνας, είναι η σωστή εφαρμογή των ΤΠΕ (διαφ. 7) αφού επηρεάζουν τόσο σήμερα όσο και στο μέλλον τη δομή των ανθρώπινων κοινωνιών και έχουν αντίκτυπο στους τρόπους μάθησης, ζωής, εργασίας, κατανάλωσης, έκφρασης και ψυχαγωγίας. Ως μέτρο αξιολόγησης λαμβάνεται και ο αριθμός υπολογιστών που αντιστοιχεί σε κάθε μαθητή. Η Ισλανδία, όπου όλοι οι μαθητές λυκείου έχουν τον προσωπικό, φορητό υπολογιστή τους, αποτελεί παράδειγμα και στόχο που όλες οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να επιτύχουν. Στις έρευνες του ΟΟΣΑ 2012 και 2015 μεγάλα ποσοστά διευθυντών των μαθητών ηλικίας 15 ετών (25% ως 50%) εκτιμούν ότι η έλλειψη, ή η ανεπάρκεια, αυτών των εκπαιδευτικών πόρων εμποδίζουν τη διδακτική και μαθησιακή διαδικασία. Αυτό σημαίνει ότι η επένδυση στους εκπαιδευτικούς πόρους των σχολικών μονάδων, είναι πολύ σημαντικό ζήτημα για τη διασφάλιση της ποιότητας και αποτελεσματικότητας του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου.

Δυστυχώς και στον τομέα των εξοπλισμών των σχολείων μας για την εφαρμογή των ΤΠΕ (Τεχνολογίες της πληροφορίας και των επικοινωνιών) η χώρα μας, σύμφωνα με τις ως τώρα έρευνες, υπολείπεται του στόχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και του μέσου όρου των χωρών που συμμετείχαν σε αυτές. Ήδη, όπως αναφέραμε από τις απόψεις των διευθυντών οι ελλείψεις φαίνεται να είναι μεγάλες. Σε έρευνα του ΟΟΣΑ το 2012 (ΚΑΝΕΠ 2015, σ.302), η χώρας βρέθηκε στην 25η σε σύνολο 28 χωρών, όσον αφορά στη Μέση τιμή δείκτη ποιότητας εκπαιδευτικών πόρων του σχολείου ανά κατηγορία σχολείου. Στο σχέδιο για το Τομεακό Πρόγραμμα Ανάπτυξης του ΥΠΑΙΘ το πρόβλημα αναγνωρίζεται “Οι σχολικές υποδομές παρουσιάζουν σημαντικές ελλείψεις, καθώς συχνά δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του νέου σχολείου δεξιοτήτων” (ΤΠΑ σ.14). Οι προσπάθειες του παρελθόντος δεν απέδωσαν. Η συγχώνευση ή συνένωση σχολείων (σσ.49-50) που είχε προταθεί από τον ΟΟΣΑ και ξεκίνησε το 2012, έγινε με το σκεπτικό ότι θα δημιουργούνταν σχολεία με καλύτερη οργάνωση και υποδομές. Αυτό φαίνεται ότι δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Οι έρευνες (2015 και 2018) δείχνουν ο στόχος της συνόδου της Λισαβόνας δεν επιτεύχθηκε αφού στη χώρα μας αντιστοιχούσε 1 υπολογιστής για κάθε 4 μαθητές, την στιγμή που στην Πορτογαλία ήδη είχαν σχεδόν 1 υπολογιστή για κάθε 2 μαθητές και σε χώρες όπως η Εσθονία ή η Γαλλία σχεδόν 1 υπολογιστή για κάθε μαθητή. Όταν η πανδημία μας ανάγκασε το Μάρτιο του 2020 να κλείσουμε τα σχολεία και τα μαθήματα να γίνονται με τηλεκπαίδευση, τα προβλήματα με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές των σχολικών εργαστηρίων “βγήκαν στην επιφάνεια”. Ακόμη και μετά από μήνες μαθημάτων τα προβλήματα επιμένουν. Οι συνδέσεις στα σχολικά εργαστήρια δεν ήταν κατάλληλες για να “σηκώσουν” ένα μάθημα με πάνω από 20 (ή σε κάποιες περιπτώσεις 10) μαθητές. Το κατάλληλο λογισμικό δεν υπήρχε. Όλα αφέθηκαν στο φιλότιμο των εκπαιδευτικών. Όσοι σέβονταν τη δουλειά τους και το σημαντικό έργο που επιτελούσαν ξόδεψαν κάποια χρήματα παραπάνω για εξοπλισμό ώστε να είναι σε θέση να κάνουν με αξιόπιστο τρόπο μαθήματα από το σπίτι τους.

Τα σενάρια για τη χρήση καμερών εντός της αιθούσης για τη μετάδοση του μαθήματος θα μπορούσε να λυθεί πολύ πιο απλά και να μην προκαλέσει αντιδράσεις. Η λύση θα μπορούσε να ήταν ο διαδραστικός πίνακας που με τη σύνδεσή του στο διαδίκτυο θα μπορούσε να μεταδώσει σε πραγματικό χρόνο να δεδομένα του πίνακα και τον ήχο. Όμως και εδώ υπάρχει πρόβλημα, γιατί ενώ σε πολλά σχολεία υπάρχουν διαδραστικοί πίνακες δεν λειτουργούν πλήρως. Στις περισσότερες των περιπτώσεων λειτουργούν απλά ως μέσα προβολής. Αυτό συμβαίνει και στα καλύτερα σχολεία μας. Τα πρότυπα και πειραματικά.

Οι εκπαιδευτικοί αναγνωρίζουν (σ. 89) ως πολύ σημαντικούς παράγοντες που

εμποδίζουν την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στη διδασκαλία την έλλειψη τεχνολογικού εξοπλισμού και υποδομής, την ξεπερασμένη τεχνολογία, ασυμβατότητα και αναξιοπιστία των ηλεκτρονικών υπολογιστών, την απουσία ή δυσκολία πρόσβασης στο ίντερνετ στο σχολείο αλλά και στο σπίτι, την έλλειψη καλού εκπαιδευτικού λογισμικού, την έλλειψη κονδυλίων και την κακή διοικητική και τεχνολογική υποστήριξη. Το τμήμα τεχνολογικής υποστήριξης ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕ.Τ. που υπήρχε σε κάθε διεύθυνση εκπαίδευσης καταργήθηκε και το υλικό που είναι παρωχημένο στα περισσότερα σχολεία, αφέθηκε στην τύχη του. Η ερώτηση της Ελληνικής Λύσης για το θέμα αυτό προς το Υ.ΠΑΙ.Θ. δεν έτυχε απάντησης αν και το πρόβλημα αναγνωρίζεται από το υπουργείο (ΤΠΑ σ. 14). Οι δράσεις που προτείνονται στο ΤΠΑ είναι προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά θα πρέπει να εφαρμοστούν ταχύτατα. Οι εξαγγελίες είναι καλές μόνο όταν εφαρμόζονται στην ώρα, γιατί όπως και οι ίδιοι αναφέρουν, θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ο ταχύς ρυθμός απαξίωσης των πληροφοριακών συστημάτων και των εφαρμογών τους λόγω της ταχύτατης ανάπτυξής τους. Ως κακό παράδειγμα εξαγγελίας και μη εφαρμογής, είναι η υποστήριξη των μαθητών που δεν έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε εξ αποστάσεως εκπαίδευση λόγω έλλειψης βασικού εξοπλισμού (08/04/2020). Βρισκόμαστε περίπου ένα χρόνο μετά την εξαγγελία και η έκπτωση για την αγορά του εξοπλισμού (voucher) ακόμα δεν έχει φτάσει στους δικαιούχους και να σκεφτούμε ότι κάποιοι μαθητές έχουν ήδη αποφοιτήσει.

Shares