Voice News Αληθινές Ειδήσεις
Πέρα όμως από τις καταβολές και τις ρίζες της, ο πόλεμος (λες κι είναι αναπόφευκτο να μην τον βρίσκει μπροστά της) συνδέεται κι αλλιώς με την «Ένωση».
Όχι μόνο με το αξέχαστο ταξίδι στο Βελιγράδι για να συμπαρασταθεί στους βομβαρδισμένους Σέρβους το 1999.
Αλλά και με δικούς της ανθρώπους που αντιστάθηκαν, πολέμησαν και εντέλει χάθηκαν στο όνομα της πατρίδας.
Όπως ο Σπύρος Κοντούλης…
Πριν γιγαντωθεί η δίνη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η ΑΕΚ ήταν αναμφίβολα η κορυφαία ομάδα στην Ελλάδα.
Είχε επιβληθεί των αντιπάλων της, είχε κατακτήσει τα δυο τελευταία πρωταθλήματα (1939, 1940) και δημιούργησε εκ των υστέρων την απορία που θα σταματούσε αν δεν διακόπτονταν αναπόφευκτα οι ποδοσφαιρικές δραστηριότητες.
Ανάμεσα λοιπόν σε παιχταράδες όπως οι Κλεάνθης Μαρόπουλος, Τρύφων Τζανετής, Σπύρος Σκλαβούνος, ο Γιώργος Μάγειρας και άλλοι, την κιτρινόμαυρη φανέλα φορούσε και ο νεαρός μέσος από την Κοκκινιά.
Προερχόμενος το 1935 από την τοπική Άμυνα Νίκαιας, ο Κοντούλης πρόλαβε να κάνει 83 συμμετοχές και να πανηγυρίσει δυο πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο και ένα πρωτάθλημα Αθηνών με την «Ένωση».
Ώσπου χρειάστηκε (όπως πολλοί ακόμα παίκτες της ομάδας) να πολεμήσει. Μάλιστα κατά τη διάρκεια μιας μάχης τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι, καταφέρνοντας ωστόσο να επιβιώσει.
Δυστυχώς όχι για πολύ… Γιατί τη γλίτωσε στο μέτωπο, αλλά δεν τη γλίτωσε στο… κέντρο της Αθήνας.
Περπατώντας λοιπόν τον Απρίλη του ’44 στο Πεδίον του Άρεως και κατευθυνόμενος στο σπίτι της μητέρας του για να του φροντίσει έναν τραυματισμό από ποδοσφαιρικό παιχνίδι, ο Κοντούλης συνελήφθη από τις κατοχικές δυνάμεις.
Μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου, όπου συνάντησε τον αδερφό του, Βασίλη και τον συμπαίκτη του, Κώστα Χριστοδούλου (ο οποίος βασανίστηκε, αλλά μπόρεσε τελικά να επιβιώσει).
Η μοίρα του όμως ήταν προδιαγεγραμμένη. Ακόμα κι αν έκανε την απέλπιδα προσπάθεια να την αλλάξει.
Διότι δυο μήνες μετά τη σύλληψή του, τον Ιούνιο, ο Κοντούλης ήταν αντιμέτωπος με το αναπόφευκτο. Μεταφερόταν μαζί με άλλους συναγωνιστές στην Καισαριανή για να εκτελεστούν.
Και αποφάσισε να παίξει το τελευταίο του χαρτί για να ξεγελάσει τον θάνατο: Να πηδήξει εν κινήσει από το καμιόνι!
Δυστυχώς όμως ήταν πολύ ταλαιπωρημένος για να ξεφύγει. Αρκετά χτυπημένος για να τρέξει μακριά. Και τα πυρά από τα πολυβόλα τον έριξαν νεκρό καταμεσής του δρόμου στο Μετς.
Ήταν μόλις 29 χρονών…
Και χάρη στη διήγηση του μασέρ της ΑΕΚ, Κουντούρη (που ήταν αυτόπτης μάρτυρας και μετέφερε τα τραγικά νέα) γνωρίζουμε σήμερα για το άδοξο τέλος του από τα χέρια των Ναζί…
