Παρασκευή , 29 Μαρτίου 2024
Τελευταία Νέα

Ο κίνδυνος των διερευνητικών επαφών

Κατά τη συνάντησή του με τον Πορτογάλο Πρωθυπουργό, ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε ότι πρέπει να υπάρξει πρόοδος με βάση το Διεθνές Δίκαιο όσον αφορά στην Τουρκία μολονότι στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής διαπιστώσαμε παραδόξως τη δυστοκία των Ευρωπαίων εταίρων μας ως προς την έγκριση κυρώσεων για τις συμπεριφορές της γείτονος μας που θίγουν τελικά τα ίδια τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι μόνο της χώρας μας.

Γράφει η Τίνα Στεριώτη

Στον αντίποδα αυτών των ενδοιασμών όμως, διαπιστώνουμε τον ζήλο των εταίρων μας , με επικεφαλής τη Γερμανία, με τον οποίο ασκούνται πιέσεις στην Ελλάδα να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία.

Δεν είναι απαραίτητο να επισημανθεί ότι αν  πραγματικά υπήρχε η βούληση από την πλευρά της -μάλλον τελικά- κατ’ όνομα Ένωσης, το ζήτημα για την Ελλάδα θα είχε επιλυθεί. Οι δοσοληψίες και εμπορικές συναλλαγές όμως, που δυστυχώς έχουν αναπτυχθεί μεταξύ Τουρκίας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως έχουμε αναφέρει και παλαιότερα, δεν αφήνουν περιθώρια για ριζικές και τελεσίδικες κινήσεις και μοιραία δίνουν έδαφος στις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας.

Ο κ. Μητσοτάκης κατά τις κοινές δηλώσεις του με τον Πορτογάλο ομόλογό του ανέφερε χαρακτηριστικά ότι πρέπει “να μην παίζουμε τις κουμπάρες” όσον αφορά στην Τουρκία και να συζητήσουμε τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών.

Εύλογα όμως ανακύπτουν πλείστα όσα ερωτήματα:
Γιατί πρέπει; 
Ως Ελλάδα, με ποια ακριβώς ατζέντα θα προσέλθουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων;
Θα δεχθούμε τη διευρυμένη και επί παντός επιστητού, ατζέντα της Τουρκίας;
Τι συνέπειες θα υπάρξουν για τη χώρα μας αν αποφασίσει να αποχωρήσει από τις διαπραγματεύσεις; 
Εντέλει, τι έχει να κερδίσει η Ελλάδα από έναν νέο γύρο διερευνητικών επαφών με μία χώρα που δεν φείδεται προκλητικών δηλώσεων και αλαζονικών συμπεριφορών;

Ως προς τη θεματολογία από την πλευρά μας, υπάρχει ασάφεια, δεδομένου ότι ο μεν Πρωθυπουργός κάνει λόγο για καθορισμό θαλασσίων ζωνών, ενώ το Υπ. Εξωτερικών  μας για καθορισμό ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Και μπορεί στον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών να περιλαμβάνεται η ΑΟΖ, ωστόσο περιλαμβάνεται και η αιγιαλίτιδα ζώνη, παράμετρος που θα μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα μας σε επικίνδυνα μονοπάτια και περιπέτειες. Ποιοι κίνδυνοι θα μπορούσαν να δημιουργηθούν μελλοντικά για την Ελλάδα, που αυτή τη στιγμή ελέγχει το status quo του Αιγαίου, αν επιτρέψει θαλάσσιους διαδρόμους; Μήπως δημιουργείται περιθώριο για διείσδυση σε ζώνες κυριαρχίας μας; Τι μπορεί να σημαίνει αυτό;

Στο εγχείρημα αυτών των συζητήσεων διακυβεύονται ύψιστα εθνικά μας συμφέροντα, έστω και αν οι διερευνητικές επαφές δεν σημαίνουν απαραίτητα τη λήψη τετελεσμένων αποφάσεων. Ωστόσο, μία ενδεχόμενη αποχώρηση μας για παράδειγμα, από τις διαπραγματεύσεις θα επέφερε συνέπειες.   Ως εκ τούτου κρίνεται σκόπιμο, αν είναι αναπόφευκτες, η χώρα μας να συμμετάσχει, αν μη τι άλλο, υπό τον όρο, η ατζέντα να έχει εκ των προτέρων καθορισθεί με μόνο θέμα συζήτησης την οριοθέτηση  υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ.

 

Shares