Λίγο αργότερα έφτασε η αδερφή της. Παρακάλεσε να την ξεθάψουν για να την δει μια τελευταία φορά. Οι ιερείς συμφώνησαν. Όταν το φέρετρο άνοιξε, η Essie Dunbar σηκώθηκε και χαμογέλασε στην αδερφή της. Οι ιερείς έπεσαν μέσα στην τρύπα από την τρομάρα τους. Ένας από αυτούς έσπασε τρία πλευρά.
Οι υπόλοιποι νόμισαν πως ήταν φάντασμά και έφυγαν ουρλιάζοντας. Η Essie σηκώθηκε και τους φώναξε. Όμως οι παρευρισκόμενοι είχαν φτάσει ήδη στην πόλη σε κατάσταση πανικού. Για τα επόμενα χρόνια, η τοπική κοινωνία της φερόταν με καχυποψία. Ο τοπικός θρύλος που δημιουργήθηκε μέκανε λόγο ακόμα και για ζόμπι. Όμως η Essie έζησε ακόμα 47 χρόνια και κατάφερε, με την βοήθεια των εφημερίδων που ανακάλυψαν την ιστορία της αρκετά χρόνια αργότερα, να γίνει κάτι σαν τοπική διασημότητα.
Πέθανε το 1962, σε ηλικία 70 ετών. Οι λεπτομέρειες της ιστορίας της αμφισβητούνται από πολλούς αφού η κύρια πηγή είναι εφημερίδες που τυπώθηκαν πολλά χρόνια αργότερα, όταν πια το περιστατικό είχε πάρει ήδη διαστάσεις θρύλου. Το βιβλίο «Buried Alive: History of Our Most Primal Fear» που κυκλοφόρησε το 2001, επίσης αναφέρει ως πηγή τα αποκόμματα των εφημερίδων. Όπου υπάρχει καπνός όμως υπάρχει και φωτιά. Κάτι συνέβη όντως με την Essie Dunbar το καλοκαίρι του 1915. Μετά από 104 χρόνια, η ιστορία είναι φυσικό να έχει αλλοιωθεί. Δεν ξέρουμε βέβαια πόσο…