Ετοιμες για τη «μάχη» της υποθαλάσσιας σήραγγας Σαλαμίνας οι κατασκευαστικές εταιρείες…

Πρόκειται για ένα από τα πρώτα ελληνικά έργα που εντάχθηκαν στο περίφημο πακέτο Γιουνκέρ, για την ενίσχυση των μεγάλων υποδομών της Ευρώπης. Η σύνδεση του Περάματος με τα Παλούκια Σαλαμίνας γίνεται σήμερα με φεριμπότ. Υπολογίζεται ότι τη διαδρομή κάνουν ετησίως περί τα 4 εκατ. Ι.Χ. και 11 εκατ. επιβάτες.

Η σήραγγα θα ξεκινά από την περιοχή του Περάματος κοντά στην περιοχή του κολυμβητηρίου, όπου θα δημιουργηθεί και ο σχετικός κόμβος, και θα καταλήγει στη Σαλαμίνα ανάμεσα από το νησάκι του Αγίου Γεωργίου και την είσοδο του Ναυστάθμου (δεξιά από τα φέρυ).

To έργο έχει καθυστερήσει σημαντικά να προχωρήσει, καθώς προκρίθηκε η διαδικασία του ανταγωνιστικού διαλόγου (όπως είχε συμβεί και με τα έργα των μεγάλων οδικών αξόνων που ολοκληρώθηκαν στο τέλος του 2017), βάσει της οποίας οι ενδιαφερόμενοι υποβάλλουν προτάσεις υλοποίησης, σε συνεργασία με τους εμπλεκόμενους φορείς και την τοπική αυτοδιοίκηση.

Εν τέλει, αυτή η διαδικασία οδήγησε στην απόφαση της εκπόνησης Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, η οποία και οδεύει προς ολοκλήρωση σε λίγες εβδομάδες. Μόλις αυτό συμβεί, θα πρέπει να εγκριθεί από την Περιφέρεια και το Υπουργείο Υποδομών κι εν συνεχεία να οριστεί ημερομηνία υποβολής των δεσμευτικών οικονομικών προσφορών, από τις οποίες θα προκύψει εν τέλει ο ανάδοχος.

Σε κάθε περίπτωση, εκτιμάται ότι είναι εφικτή η έναρξη των εργασιών πιθανώς κατά το πρώτο εξάμηνο του 2020. Μέχρι τότε θα έχει ξεκαθαρίσει και το «θολό» τοπίο που έχει διαμορφωθεί εσχάτως στον κατασκευαστικό κλάδο, με τις διαδοχικές προσφυγές για τον αποκλεισμό από διαγωνισμούς, των ομίλων που ενεπλάκησαν στην υπόθεση του «καρτέλ» των εργολάβων και δη εκείνων που συμμετείχαν στην διαδικασία διευθέτησης της Επιτροπής Ανταγωνισμού, για την μείωση του προστίμου.

Με δεδομένο μάλιστα ότι οι εν λόγω εταιρείες είναι οι μεγαλύτερες της χώρας (Άκτωρ, ΤΕΡΝΑ, J&P Άβαξ, Intrakat κτλ.), αντιλαμβάνεται κανείς το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί.

economistas