Έντονες αντιδράσεις από ανερχόμενο Κλινικό Ψυχολόγο προς την κυβέρνηση – Η ψυχολογία του Ολοκληρωτισμού

Ακολουθεί το κείμενο του:

 

Από τη δημοκρατία στον κυβερνητικό ολοκληρωτισμό

Έχουμε σήμερα τον έλεγχο της ζωής μας; Και αν Ναι σε τι βαθμό;

Αν κάτι πιστεύουμε ότι ξεπερνάει και καταπατάει τα δικαιώματά μας και τις εν γένει ελευθερίες μας, είμαστε σε θέση να το αλλάξουμε;

Στο πλαίσιο της κοινωνικής συνοχής, της δικαιοσύνης, της ηθικής και της ευρυθμίας η πολιτεία τηρεί και παρασκευάζει τους νόμους. Τι γίνεται όμως όταν αυτοί παύουν να έχουν ως θεμέλιο λίθο την ηθική, την δικαιοσύνη και την προστασία της ελευθερίας και των δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτήν;

Οι νόμοι τελικά προστατεύουν τους πολίτες ή τους κυβερνώντες απ’ τους πολίτες;

Η τωρινή κυβέρνηση ως φαίνεται την έννοια της Δημοκρατίας την έχει απολέσει σχεδόν ολοκληρωτικά καθώς προχωράει δίχως να εστιάζει στα θέλω και τις ανάγκες της κοινωνίας. Αρωγός σε όλη αυτήν την διαχείριση έχουν τα ΜΜΕ που έχουν χάσει κάθε αξιοπιστία. Απ’ την αρχή της διακυβέρνησης του πρωθυπουργού το 2019 φάνηκαν κάποια στοιχεία για το πως είχε σκοπό να κυβερνήσει. Ο έλεγχος της πληροφορίας και της ενημέρωσης πέρναγε και συνεχίζει να περνάει από τα φίλτρα του Μαξίμου. Η εθνική υπηρεσία πληροφοριών ήρθε στα χέρια του ίδιου του πρωθυπουργού. Η αργυρώνητη ενημέρωση από τα ΜΜΕ που ολημερίς εκθειάζουν το επιτελείο της κυβέρνησης και τον αυτοκράτορα πρωθυπουργό συνθέτει το όλο σκηνικό.
Ουδείς νοήμων πολίτης δύναται να αμφισβητήσει ότι ήδη ο ολοκληρωτισμός είναι η νέα μορφή διακυβέρνησης που εξυπηρετεί η κυβέρνηση.

Ο ολοκληρωτισμός είναι μια πολιτική ιδεολογία που δίνει έμφαση στον απόλυτο έλεγχο του πληθυσμού. Ακριβώς δηλαδή ότι θέλει να έχει η κυβέρνηση αυτή.

Η ιδεολογία αυτή χαρακτηρίζεται από έναν ισχυρό κεντρικό κανόνα που προσπαθεί να ελέγξει και να κατευθύνει όλες τις πτυχές της ατομικής ζωής μέσω καταναγκασμού και καταστολής.

 

Χαρακτηριστικά του είναι η δικτατορία, η μονοκομματική κυριαρχία, δίνοντας την απόλυτη εξουσία. Άλλα στοιχεία του ολοκληρωτισμού είναι ο κρατικός έλεγχος σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και στο ίδιο το άτομο.

Η οργανωμένη προπαγάνδα και η οργανωμένη «βία», αποτελούν εργαλεία της ιδεολογίας αυτής. Η απολυτότητα της εφαρμογής των εξαγγελιών με στοχευμενες συναισθηματικά λέξεις όπως καθολικότητα, υποχρεωτικότητα κ.ά. δεν αφήνουν χώρο για αντιπαράθεση από το λαό.

Σημάδια ολοκληρωτισμού είναι η κατάχρηση εξουσίας, η εγωιστική εξουσία, η απεριόριστη εξουσία και η απεριόριστη άσκηση εξουσίας. Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα συχνά χαρακτηρίζονται από ακραία πολιτική καταστολή και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε μεγαλύτερο βαθμό από αυτά των αυταρχικών καθεστώτων, απόλυτη έλλειψη δημοκρατικών ιδανικών, εκτεταμένη λατρεία προσωπικότητας γύρω από το άτομο ή την ομάδα που βρίσκεται στην εξουσία, απόλυτο έλεγχο της οικονομίας κά.

Βιώνουμε μια ολοκληρωτική δημοκρατία φράση η οποία είχε χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για πρώτη φορά από τον Bertrand de Jouvenel και σε ένα σύστημα διακυβέρνησης στο οποίο οι νόμιμα εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του κράτους του οποίου οι πολίτες, ενώ έχουν το δικαίωμα ψήφου, έχουν μικρή ή καθόλου συμμετοχή στην απόφαση – διαδικασία λήψης αποφάσεων της κυβέρνησης.

Ο κόσμος βρίσκεται στα χέρια του μαζικού σχηματισμού. Μία επικίνδυνη, συλλογικού τύπου ύπνωση, καθώς γινόμαστε έρμαια όντα μοναξιάς, άγχους που κατακλύζει κάθε μας κύτταρο και φόβου. Η λογοκρισία, το περιθώριο, ο εμπαιγμός, η απώλεια της ιδιωτικής ζωής και οι παραδομένες ελευθερίες θεωρούνταν στοιχεία συνωμοσιολογίας που τώρα τα βιώνουμε.

 

Όλα αυτά υποκινούνται τεχνηέντως από μια μοναδική, εστιασμένη αφήγηση κρίσης που απαγορεύει τις αντιφρονούσες απόψεις.

Οι κυβερνήσεις, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και άλλες μηχανοποιημένες δυνάμεις χρησιμοποιούν τον φόβο, τη μοναξιά και την απομόνωση για να αποθαρρύνουν τους πληθυσμούς να αποκτήσουν ξανα τον έλεγχο των ζωών τους.

Η Ψυχολογία του Ολοκληρωτισμού, σύμφωνα με τον παγκοσμίου φήμης καθηγητή Κλινικής Ψυχολογίας Mattias Desmet αναλύει τις κοινωνικές συνθήκες που επιτρέπουν σε αυτή τη συλλογική ψύχωση να επικρατήσει. Εξετάζοντας την τρέχουσα κατάστασή μας και εντοπίζοντας το φαινόμενο του «μαζικού σχηματισμού» -είναι ένα είδος συλλογικής ύπνωσης- που δείχνει ξεκάθαρα πόσο κοντά είμαστε να παραδοθούμε σε ολοκληρωτικά καθεστώτα.

Ο Καναδός ψυχολόγος, συγγραφέας και διάσημος στοχαστής Jordan Peterson προειδοποίησε τις δυτικές χώρες για ένα ολοκληρωτικό σύστημα κοινωνικής πίστωσης, του οποίου στις κοινωνίες είναι «πολύ πιθανώς».

Είναι η διαδικασία κατά την οποία καταρτίζεται ένα ενιαίο εθνικό αρχείο για φυσικά και νομικά πρόσωπα βάσει του οποίου αξιολογείται η δραστηριότητά τους. Βάσει της αξιολόγησής τους, τιμωρούνται ή ανταμείβονται. Έτσι και στην Ελλάδα που κανείς μεταπολιτευτικός πρωθυπουργός δεν ενδιαφέρθηκε για αυτήν απεναντίας την έριξαν στο βάραθρο, θέλουν τώρα την κοινωνική (μέσω ψηφιακών λειτουργιών) διευκόλυνση των Ελλήνων με τις νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες. Τα στοιχεία που θα περιέχουν ξεπερνούν τα στοιχεία απλής ταυτοποίησης παραδίδοντας στο κράτος με ό,τι συνεπάγεται αυτό, τα κλειδιά της ίδιας της ζωής μας. Η ηλεκτρονική ταυτότητα θα συνδέεται αργότερα με το ψηφιακό διαβατήριο υγείας, έλεγχο του οποίου θα έχει και ο ΠΟΥ.

Στόχος τόσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και του ΠΟΥ καθώς και άλλων αδιαφανών προς εμάς κέντρων εξουσίας είναι η υλοποίηση αυτής της ατζέντας. Ήδη εφαρμόζεται σε ένα ποσοστό στην Κίνα.

Ολοένα και περισσότερο ειδικά απ την πανδημία και μετά, ο εργαλειοποιημένος ρόλος της τηλεόρασης παίζει καθοριστικό ρόλο στην εφαρμογή των απαιτήσεων της νέας τάξης. Ο απαξιωτικός, αποδομητικός και πολύ συχνά υβριστικός λόγος των τηλεειδικών των ΜΜΕ απέναντι στον αντίθετο λόγο, εντείνει την αρνητική ψυχολογία των τηλεθεατών, λειτουργώντας συνάμα και ως σταθμός διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Η τηλεόραση μέσω της γνωστής πλύσης εγκεφάλου γεννά υπέρμαχους που συντάσσονται με το αφήγημά της, προκειμένου με την σειρά τους να πείσουν τους επόμενους.

Κλείνοντας αναλογιστείτε ότι τα ολοκληρωτικά καθεστώτα επαφίενται στην άκριτη και αναντίρρητη υπακοή του πλήθους!

Και «Αν όλα αυτά φαντάζουν ακόμα συνωμοσιολογία να ξέρετε η διαφορά της από την πραγματικότητα έγκειται μονάχα στην ημερομηνία επαλήθευσής της».

Γιγουρτάκης Μιχαήλ
Κλινικός Ψυχολόγος MSc