Παρασκευή , 19 Απριλίου 2024

Είμαστε σύγχρονοι δουλοπάροικοι στις υποτιθέμενες περιουσίες μας

Του Πέτρου Αγρέβη – Χασάπη*

Πρόσφατα ο πρόεδρος των ΗΠΑ και κεντρικός ηγήτωρ της παγκοσμιοποίησης, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον κινέζο ομόλογό του Σι Τζινπίνγκ, στην ουσία τον απείλησε πως θα υπάρξει μαζική φυγή επενδυτών σε περίπτωση που το Πεκίνο παραβιάσει τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, εξαιτίας της στρατιωτικής εισβολής στην Ουκρανία. Δηλαδή απείλησε το δεύτερο, αυτή τη στιγμή, ισχυρότερο κράτος του πλανήτη, πως εάν αποφασίσει να έχει οικονομικές συναλλαγές με τη Ρωσία, θα υποστεί συνέπειες. Αντιλαμβανόμαστε άραγε περί τίνος πρόκειται;

Αυτό και μόνο που τόλμησε να εκστομίσει ο Αμερικανός Πρόεδρος, δείχνει μια υπερβολική αίσθηση κοσμοκρατορίας, μια σιγουριά, σε βάρος ακόμα και του πιο ισχυρού αντιπάλου των ΗΠΑ, δηλαδή της Κίνας. Φυσικά, από μόνες τους οι ΗΠΑ δεν θα ήταν ποτέ σε θέση να προφέρουν κάν κάτι τέτοιο. Το λένε γιατί ηγούνται αυτού που λέμε παγκοσμιοποίηση, δηλαδή ενός πλανητικού οικονομικού διχτυού, στους βρόγχους του οποίου είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι, χωρίς καμία δυνατότητα διαφυγής. Για την ακρίβεια, οι ελίτ της παγκοσμιοποίησης χρησιμοποιούν την κυβέρνηση των ΗΠΑ, για την άντληση της αναγκαίας νομιμοποίησης και επιβολής των συμφερόντων τους και μέσω αυτής ελέγχουν και την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ.

Η παγκοσμιοποίηση, ως γνωστόν, αντιμάχεται τα έθνη κράτη και επιδιώκει την απόλυτη ποδηγέτησή τους ή και διάλυσή τους, προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μιας ενιαίας παγκόσμιας αγοράς, ενός παγκόσμιου πληθυσμιακού «χυλού», όπου θα κινούνται ελεύθερα και ανεξέλεγκτα τα κεφάλαια των διεθνών ελίτ, τα παραγόμενα εμπορεύματα και το εργατικό δυναμικό (μετανάστες). Αυτό εξάλλου είναι και το δόγμα των νεοφιλελεύθερων απανταχού της γης, ανεξαρτήτως κομμάτων, παρωχημένων ιδεολογιών, χρωμάτων και «αρωμάτων». Για παράδειγμα, δεν εκπλήσσουν οι ταυτόσημες απόψεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, σε θέματα μεταναστών, αλλοίωσης του έθνους, μη παραγωγικής συγκρότησης της χώρας κ.λ.π.

Δυστυχώς, μέσα σε αυτό το τεράστιο πλανητικό δίχτυ είμαστε εγκλωβισμένοι όλοι, κράτη και πολίτες. Νομίζουμε για παράδειγμα ότι έχουμε ιδιοκτησία, αλλά στην ουσία είμαστε εμείς οι ίδιοι δουλοπάροικοι στην υποτιθέμενη δική μας περιουσία. Μια περιουσία που σήμερα μπορεί να θεωρείται δική μας, αλλά αύριο ξαφνικά μπορεί να χαθεί σε έναν πλειστηριασμό, εάν δεν πληρώσουμε τα χρέη που αναγκαζόμαστε να κάνουμε, τους λογαριασμούς που οι νεοφιλελεύθεροι μας χρεώνουν (μέσα από τα χρηματιστήριά τους) ή τους φόρους που μας επιβάλουν ασύστολα και τους οποίους αναγκαζόμαστε με τη βία να καταβάλουμε. Για παράδειγμα, η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι βουτηγμένη σε έναν τεράστιο βούρκο χρέους. Αν λοιπόν δεν πληρώσουμε τους φόρους που μας επιβάλουν, θα χάσουμε την περιουσία μας. Είμαστε λοιπόν ή όχι δουλοπάροικοι σε μια περιουσία που έχουμε την ψευδαίσθηση ότι είναι δική μας, ενώ στην πραγματικότητα ανήκει σε κάποιες διεθνοποιημένες ελίτ κι εμείς απλά έχουμε τη χρήση της, παρότι την πληρώσαμε; Δυστυχώς οι ίδιες οι ζωές μας είναι η εγγύηση των χρεών μας. Η μόνη διαφορά με τους παλιούς δουλοπάροικους είναι ότι σήμερα δεν πουλιόμαστε μαζί με την περιουσία, αλλά τώρα μας πετάνε έξω και μάλιστα από την περιουσία που εμείς πληρώσαμε για να έχουμε.

Για να επανέλθουμε όμως στην αρχική παρατήρηση, το μοναδικό υπερόπλο που διαθέτει η Ρωσία είναι η ενέργεια. Αντέχει ακόμα τις κυρώσεις που της έχει επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση, ακριβώς γιατί εξακολουθεί να πουλά ενέργεια προς κάθε κατεύθυνση και μάλιστα έξυπνα σε ρούβλια. Και η ενέργεια είναι αναγκαία για τα πάντα. Αν η Ρωσία δεν διέθετε το ενεργειακό όπλο, πολύ φοβάμαι πως με πολύ λιγότερες κυρώσεις από αυτές που έχουν επιβληθεί, όχι μόνο ο Πούτιν δεν θα εξακολουθούσε να είναι στην εξουσία, αλλά θα κινδύνευε η ίδια η ακεραιότητα της Ρωσίας.

Η Κίνα όμως δεν διαθέτει ενέργεια, ούτε κάποιο άλλο ισχυρό οικονομικό όπλο. Το ότι έχει αγοράσει χρέος των ΗΠΑ, αυτό δεν λέει τίποτα απολύτως. Είναι ένας αέρας «κοπανιστός» που μπορεί η παγκοσμιοποίηση να το σβήσει όποτε το κρίνει σκόπιμο, κάτι που δεν συνέβη με το ελληνικό χρέος βέβαια. Η δύναμη της Κίνας από την άλλη, βασίζεται στη φθηνή παραγωγή και στα ανταγωνιστικά φθηνά προϊόντα της. Αν και διαθέτει έναν ισχυρό κρατικό καπιταλισμό, εντούτοις παίζει μέσα στην παγκοσμιοποίηση και με τους κανόνες της τελευταίας. Επομένως, οι διεθνείς ελίτ μπορούν εύκολα, με πολύ λιγότερες από τη Ρωσία κυρώσεις να την γονατίσουν και οι Κινέζοι το γνωρίζουν αυτό. Από εδώ θεωρώ ότι πηγάζει και η «τόλμη» του κ. Μπάιντεν να εκβιάζει την Κίνα.

Η μόνη διέξοδος για την Κίνα, τη Ρωσία και τα υπόλοιπα ανατολικά κράτη που δέχονται την ασφυκτική πίεση της δυτικής παγκοσμιοποίησης, είναι να συνασπιστούν μεταξύ τους, με ενεργειακή μηχανή τη Ρωσία και πολεμική την Κίνα. Διαφορετικά, ένα ένα θα συνθλιβούν κάτω από τις «ερπύστριες» της παγκοσμιοποίησης.

Λέω πολεμική, γιατί αυτό το τεράστιο δίχτυ που μας πνίγει όλους, μόνο με έναν παγκόσμιο πόλεμο μπορεί να καταστραφεί. Έναν πόλεμο που θα γίνει όμως με στόχο αυτόν ακριβώς, δηλαδή την διάλυση αυτού του διχτυού, την απελευθέρωση των λαών από τον θεσμό της σύγχρονης δουλοπαροικίας και τη δημιουργία ενός νέου κόσμου.

*Δικηγόρος, Οικονομολόγος

Υποψήφιος Βουλευτής Αχαϊας με την Ελληνική Λύση

Shares