Πέμπτη , 28 Μαρτίου 2024
Τελευταία Νέα

Χωρίς αντίπαλο «παίζει» ο Ματέο Σαλβίνι στην Ιταλία…

«Εάν ήθελα να ρίξω την κυβέρνηση δεν θα εργαζόμουν νυχθημερόν για να ετοιμάζω νομοσχέδια. Δεν θέλω πρόωρες εκλογές». Ο επικεφαλής της Λέγκας του Βορρά Ματέο Σαλβίνι, διέψευσε δημοσιεύματα που τον έφερναν έτοιμο να αποχωρήσει από την κυβέρνηση συνεργασίας με το Κίνημα των 5 Αστέρων. Στον αντίποδα, ετοιμάζεται για έναν νέο γύρο αντιπαράθεσης με την Κομισιόν, με αφορμή την επικείμενη ψήφιση του προϋπολογισμού.

Του Γεωργίου Λυκοκάπη.

Είναι αλήθεια πως η ευρωπαϊκή ακροδεξιά είχε μια καλή παρουσία στις Ευρωεκλογές, όχι όμως και τον θρίαμβο που ανέμενε. Αυτό όμως δεν αφορά τον Ματέο Σαλβίνι, που έχει πολλούς λόγους να πανηγυρίζει. Η Λέγκα του Βορρά κέρδισε την πρώτη θέση, κατακτώντας το 33% των ψήφων. Είναι το μεγαλύτερο ποσοστό που συγκέντρωσε κόμμα της ευρωπαϊκής άκρας δεξιάς και προφανώς πιστώνεται στον αρχηγό του. Ο Σαλβίνι πολλαπλασίασε τις δυνάμεις του, σε αντίθεση με τον κυβερνητικό του εταίρο.

Το Κίνημα των 5 Αστέρων πλήρωσε το πολιτικό κόστος της συγκυβέρνησης, χάνοντας το ένα τρίτο της εκλογικής του βάσης. Πέρασε στην τρίτη θέση, πίσω και από το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα. Πλέον είναι ξεκάθαρο πως το κόμμα του Λουίτζι Ντι Μάιο, γίνεται «ουρά» του ακροδεξιού του κυβερνητικού του εταίρου. Ο Ματέο Σαλβίνι θα μπορούσε κάλλιστα να μπει στον πειρασμό να αποχωρήσει από την κυβέρνηση συνεργασίας, προκειμένου να προκυρηχθούν εκλογές.

Με δεδομένα τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, διαφαίνεται μία ισχυρή πλειοψηφία της δεξιάς στην Ιταλία. Η Λέγκα του Βορρά θα μπορούσε να αναζητήσει συμμάχους στην Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και στο ακροδεξιό κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας. Τα δύο μικρότερα κόμματα της δεξιάς συγκέντρωσαν αθροιστικά ένα ποσοστό της τάξης του 17%. Εξάλλου αποτελούσαν τους κυβερνητικούς εταίρους της Λέγκας στο πρόσφατο παρελθόν, στις κυβερνήσεις του Σίλβιο Μπερλουσκόνι

Από τον Ουμπέρτο Μπόσι, στον Ματέο Σαλβίνι

Όμως βλέπουμε πως ο Ματέο Σαλβίνι προκρίνει την συνέχιση της κυβέρνησης συνεργασίας με το Κίνημα των 5 Αστέρων. Μία κυβέρνηση, η οποία μερικώς θυμίζει την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Βέβαια ο Ματέο Σαλβίνι δεν είναι Πάνος Καμμένος. Διότι, σε αντίθεση με τους ΑΝΕΛ, ο «αδύναμος κρίκος» της συγκυβέρνησης αποδεικνύεται το κόμμα του Λουίτζι Ντι Μάιο.

Ως υπουργός Εσωτερικών, ο Ματέο Σαλβίνι εφαρμόζει επιτυχημένα την ατζέντα της Λέγκας του Βορρά. Είναι ένας συνδυασμός ενός επιθετικού ευρωσκεπτικισμού και του δόγματος «μηδενικής ανοχής» στην μετανάστευση και την εγκληματικότητα. Το παράδοξο με την Λέγκα είναι πως μπορεί να εμφανίζεται και ως «αντισυστημική», αλλά και ως ικανός κυβερνητικός εταίρος.

Πόσο μάλλον που η Λέγκα κάθε άλλο παρά «αντισυστημική» μπορεί να χαρακτηριστεί. Δεκάδες μέλη της έχουν καταδικαστεί για οικονομικά σκάνδαλα, όπως ο πρώην αρχηγός της, ο Ουμπέρτο Μπόσι. Ο Μπόσι, επί πολλά χρόνια, υπήρξε κυβερνητικός εταίρος του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, τον οποίο στήριξε μέχρι τέλους. Ήταν η παραίτηση του Μπόσι το 2012, που άνοιξε τον δρόμο στον Ματέο Σαλβίνι, ο οποίος παρέλαβε ένα κόμμα υπό διάλυση.

Ο νέος ηγέτης του κόμματος αποφάσισε να προχωρήσει στον ιδεολογικό μετασχηματισμό της Λέγκας του Βορρά. Υπό την ηγεσία του Μπόσι, ήταν ένα αυτονομιστικό κίνημα των βόρειων επαρχιών της Ιταλίας, με αποσχιστικές τάσεις. Μόνιμη επωδός του Ουμπέρτο Μπόσι ήταν πως ο ανεπτυγμένος Βορράς, «συντηρεί» την φτωχή και «παρασιτική» Νότια Ιταλία. Όμως υπό την ηγεσία του Σαλβίνι η Λέγκα «μεταμορφώθηκε» σε ένα κόμμα της ευρωπαϊκής άκρας δεξιάς, εφάμιλλο με το κόμμα της Μαρίν Λε Πεν. Μία στρατηγική που στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.

Ο χρόνος λειτουργεί υπέρ του Σαλβίνι

Ο Ματέο Σαλβίνι εξελίσσεται στον ισχυρό άνδρα της ιταλικής δεξιάς. Το κόμμα του απέκτησε ερείσματα και στον ιταλικό Νότο, κάτι που τα προηγούμενα χρόνια έμοιαζε πρωτοφανές. Στην πραγματικότητα «παίζει χωρίς αντίπαλο». Η Φόρτσα Ιτάλια κατέκτησε ένα ισχνό 10%, με τον υπέργηρο και κηλιδωμένο από αναρίθμητα σκάνδαλα ηγέτη της, να μην αποτελεί πλέον υπολογίσιμο αντίπαλο. Το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα είχε μία άνοδο, αλλά στην πραγματικότητα απειλεί περισσότερο το Κίνημα των 5 Αστέρων, παρά την Λέγκα.

Η κεντροαριστερά ταλαιπωρείται από εσωτερικές έριδες, στερούμενη μιας χαρισματικής ηγεσίας. Και όχι μόνο η κεντροαριστερά. Στην πραγματικότητα εντελώς διαλυμένος είναι ο χώρος του πολιτικού κέντρου στην Ιταλία. Η Χριστιανοδημοκρατία και η Σοσιαλδημοκρατία είναι πολιτικά ανύπαρκτες, ήδη από την δεκαετία του ’90. Το Δημοκρατικό Κόμμα είναι «νόθο παιδί» της κεντροαριστεράς, μιας και αποτελεί μία μετεξέλιξη του ιδεολογικού ρεύματος του Ευρωκομμουνισμού.

Οι ευρωομάδες των Σοσιαλιστών και του Λαϊκού Κόμματος είχαν απώλειες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά κερδισμένη δεν ήταν μόνο η άκρα δεξιά. Για παράδειγμα στην Γερμανία, την Αγγλία και την Γαλλία, εκτός των ακροδεξιών, αντίστοιχη άνοδο γνώρισαν οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι. Στην Ιταλία δεν είδαμε την άνοδο ενός οικολογικού ή ενός φιλελεύθερου κόμματος που θα μπορούσε να καλύψει το «κενό» του κεντρώου χώρου. Η ισχνή άνοδος του Δημοκρατικού Κόμματος οφείλεται, αποκλειστικά, στις απώλειες του Κινήματος των 5 Αστέρων.

Όσον αφορά τον Ματέο Σαλβίνι αποδείχτηκε πως ορθώς διεκδίκησε το υπουργείο Εσωτερικών αλλά όχι άλλα νευραλγικά χαρτοφυλάκια, όπως τα υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας. Επέλεξε, ευφυώς, να αφήσει την «καυτή πατάτα» της οικονομικής πολιτικής στον Ντι Μάιο. Το αποτέλεσμα είναι να καταφέρει να βγει αλώβητος από την κυβερνητική φθορά, σε αντίθεση με τον κυβερνητικό του εταίρο.

Ο Ματέο Σαλβίνι δεν έχει λόγο να αποχωρήσει από την κυβέρνηση, πόσο μάλλον όταν βγαίνει κερδισμένος. Το πιθανότερο είναι να κάνει το επόμενο βήμα, μόλις δει την ολοκληρωτική εξαϋλωση του κυβερνητικού του εταίρου, η οποία φαίνεται να είναι καθαρά θέμα χρόνου. Ο ηγέτης της Λέγκα θα κάνει λίγη υπομονή, μιας και ο πολιτικός χρόνος είναι ολοκάθαρα με το μέρος του.

Γεώργιος Λυκοκάπης Πολιτικός Επιστήμονας

new-economy.gr

Shares