Voice News Αληθινές Ειδήσεις
Η τραγωδία που ζει η Αττική τις τελευταίες μέρες έχει συγκλονίσει τον πλανήτη. Από όλες τις άκρες της Γης έχουμε ένα κύμα συμπαράστασης από απλούς πολίτες. Όλοι, δε, εμείς οι Έλληνες έχουμε ένα σφίξιμο στην καρδιά, από τη δυστυχία και τον θρήνο των συνανθρώπων μας.Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν πρέπει με λογική να δούμε το πρόβλημα και να το λύσουμε… επιτέλους.
Ας ξεκινήσουμε με το κομμάτι της αμέλειας, της εγκληματικής αμέλειας. Το μπάζωμα των ρεμάτων και η έλλειψη οδών διαφυγής είναι μερικά από τα προβλήματα.
Εδώ βέβαια η ευθύνη είναι, προφανώς, όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά, αλλά και των υπεύθυνων υπαλλήλων που ανέχτηκαν τις παρανομίες και, φυσικά, των πολιτών που παρανόμησαν.
Εκτός όμως από τις τελείως εξόφθαλμες παρανομίες, υπάρχουν κι εξόφθαλμες παραλείψεις από την πλευρά του κρατικού μηχανισμού. Έχει τονιστεί αρκετές φορές από την επιστημονική κοινότητα πως τα καλώδια της ΔΕΗ που βρίσκονται στα δάση είναι εστίες κινδύνου. Συνυπολογίστε κιόλας πως δεν συντηρούνται σωστά και καταλαβαίνετε το μέγεθος του κινδύνου για τα δάση και τους ανθρώπους.
Άλλο ένα πρόβλημα είναι αυτό της λανθασμένης μεθόδου αναδάσωσης στις περιοχές που είναι μείξη δασικής και οικιστικής ζώνης. Πλατύφυλλα είδη δένδρων και θάμνων, όπως βελανιδιές, ακακίες, πικροδάφνες θα μπορούσαν να φυτευτούν. Τα δέντρα αυτά δεν μεταδίδουν τη φωτιά σε μεγάλη απόσταση όπως κάνουν τα κουκουνάρια των πεύκων. Τα «σωστά» δένδρα όμως θέλουν περισσότερη φροντίδα και πότισμα, λέει ο Ν. Μπόκαρης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων ΔΥ. Αυτό σημαίνει πως επιλέγονται τα πεύκα που είναι εξαιρετικά ανθεκτικά και δεν χρειάζονται συντήρηση (άρα έξοδα), αλλά αποτελούν κίνδυνο για τη μετάδοση φωτιάς σε μεγάλη έκταση.
Οι ελλείψεις της Πυροσβεστικής είναι γνωστές εδώ και χρόνια, άλλωστε φωνάζουν οι πυροσβέστες για τις ελλείψεις σε έμψυχο υλικό αλλά και σε υλικοτεχνική υποδομή.
Τα δε σχέδια για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων είναι μάλλον ανύπαρκτα στην πράξη, μια και ούτε τώρα στις πυρκαγιές ούτε στις πλημμύρες της Μάνδρας τον χειμώνα εφαρμόστηκε κάτι επιτυχώς. Αποτέλεσμα, φυσικά, οι δεκάδες νεκροί.
Μέχρι τώρα μείναμε στο κομμάτι του κρατικού σχεδιασμού για την αποτροπή καταστροφών. Ωστόσο, δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως δεν μιλάμε πάντα για φυσικές καταστροφές, αλλά πολλές φορές είναι το αποτέλεσμα εμπρησμού.
Εμπρηστές που μπορεί να είναι απλοί οικοπεδοφάγοι ή «έμμισθοι» που εκπροσωπούν μεγαλοσυμφέροντα.
Σε κάθε περίπτωση απαιτείται, επιτέλους, να πιαστούν ένοχοι και να τιμωρηθούν αυτοί. Όταν είτε δεν συλλαμβάνονται είτε οι ποινές είναι χάδι, τότε προφανώς το θέμα δεν θα λυθεί.
Για το τέλος θέλουμε να δώσουμε ένα μήνυμα ελπίδας. Το κύμα αγάπης των Συνελλήνων ήταν ένα «τσουνάμι» που σάρωσε διακομματικά την κοινωνία. Είχαμε καιρό να δούμε όλους τους Έλληνες ενωμένους. Ίσως τελικά να πάρουμε ένα μάθημα και να δούμε πώς μπορούμε, ο καθένας από τη δική του πλευρά, να συμβάλει στο να βελτιωθεί η ζωή μας.
Του Κυριάκου Βελόπουλου
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο
