Από την πρώτη φορά οι προεκλογικές δεσμεύσεις του Προέδρου ήταν μετεκλογικά λευκή σελίδα και πολλές φορές αντιμετωπίστηκε από το κυβερνητικό στρατόπεδο περίπου ως ανέκδοτο. Ωστόσο όλα δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται με αυτό τον… χαλαρό τρόπο. Το πολιτειακό σύστημα της Κύπρου λειτουργεί ως εάν ο εκάστοτε Πρόεδρος είναι απόλυτος άρχοντας, ο οποίος δεν είναι υπόλογος ούτε στο κοινοβούλιο, ούτε περισσότερο στον λαό. Είναι, όμως, σαφές πως δεν νομιμοποιείται κανένας Πρόεδρος να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, στην προκειμένη περίπτωση στο εθνικό θέμα, για τις οποίες δεν είχε εντολή από το εκλογικό σώμα: Ούτε για την αποδοχή των μικρών ή μεγάλων βέτο, ούτε για την εκ περιτροπής προεδρία, πολύ δε περισσότερο ούτε για να προτείνει με το «καλημέρα», με την πρώτη χειραψία, με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, μια χαλαρή ομοσπονδία με ό,τι αυτό σημαίνει.
Έχει για όλα αυτά λαϊκή εντολή; Έχει λαϊκή νομιμοποίηση; Καλύπτεται από το Σύνταγμα, βάσει του οποίου εξελέγη και προς το οποίο ορκίστηκε να συμμορφώνεται; Έχει το πράσινο φως από το κοινοβούλιο; Μπορεί η όποια υποχώρηση να βαπτιστεί με διάφορα ονόματα για να μειωθούν οι αντιδράσεις ή για να χρυσωθεί το χάπι. Μπορεί, για παράδειγμα, να ονομαστεί η «χαλαρή» ομοσπονδία, «αποκεντρωμένη ομοσπονδία» (αλήθεια σε τι διαφέρει από τη συνομοσπονδία δύο κρατών;). Ίσως τώρα να ακούσουμε και για «χαλαρή ομοσπονδία με το σωστό περιεχόμενο»!
Σε μια κοινωνία της απάθειας, η οποία δημιουργεί ουρές στα βενζινάδικα των κατεχομένων, που η αντίσταση σθεναρή και ανυποχώρητη εκφράζεται –κι αυτή σιωπηλή, άλαλη– στην απόφαση για έκδοση κάρτας οπαδού (!), που το πολιτικό προσωπικό αναλώνεται στα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά πάνελ, επαναλαμβάνοντας τετριμμένα και αδιέξοδες συνταγές, ο εκάστοτε Πρόεδρος μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Να αποφασίζει πως, επειδή η δική του πολιτική, οι δικές του υποχωρήσεις, οδήγησαν σε επικίνδυνα αδιέξοδα, μπορεί να επιλέξει αλλαγή πλεύσης, χωρίς να ερωτήσει κανένα.
Από τη θνησιγενή ΔΔΟ στη «χαλαρή ομοσπονδία», δηλαδή μια συνομοσπονδία ενδεδυμένη με το ελαφρύ και διαφανές ένδυμα της… χαλαρότητας. Και από εκεί στα δύο χωριστά κράτη, και… καληνύχτα Κύπρος και Κυπριακή Δημοκρατία; Οι μηχανισμοί προπαγάνδας υπενθυμίζουν πως είναι… φρέσκα η εντολή του λαού στον Πρόεδρο. Γιατί άλλωστε να μην το κάνουν; Είμαστε σε μια χώρα, στην οποία οι διαχειριστές μετατρέπουν συχνά την κοινωνία σε πειραματόζωο. Και στο Κυπριακό, και στην οικονομία και εσχάτως στην παιδεία.
Πηγή: hellasjournal.com
Σημείωση Voice News: Eάν ισχύσει τότε νομιμοποιούν τα κατεχόμενα και το θέμα τελειώνει αρνητικότατα για τον ελληνισμό.