Πέμπτη , 28 Μαρτίου 2024
Τελευταία Νέα

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ιστορία της Σεμπόργκα! Το Ιταλικό χωριό που ζητάει ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ και έχει πάει στον ΟΗΕ…


Στην κορυφή ενός λόφου, στο τέλος ενός μεγάλου, δαιδαλώδους δρόμου, φωλιασμένο στη βορειοδυτική άκρη της Ιταλίας, βρίσκεται ένα μικρό, γραφικό χωριό.
Σε αυτό το χωριό, υπάρχει μια όμορφη λιθόστρωτη πλατεία. Σε αυτήν την πλατεία, υπάρχει ένα παλιό πέτρινο σπίτι και σ’ αυτό το σπίτι ζει ένας πρίγκιπας.

Το χωριό Σεμπόργκα δεν ακούγεται απλώς σαν να έχει βγει κατευθείαν από παραμύθι, μοιάζει κιόλας. Με την τοποθεσία του να είναι στην κορυφή ενός βουνού, τους μεσαιωνικούς του δρόμους και την παραδοσιακή καθολική εκκλησία, μοιάζει να είναι βγαλμένο από καρτ ποστάλ της αγροτικής Ιταλίας.

Μόνο που η Σεμπόργκα δεν είναι καν περιοχή της Ιταλίας. Τουλάχιστον, όχι σύμφωνα με τους κατοίκους της, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η Σεμπόργκα είναι η πρωτεύουσα ενός υπερήφανου, ανεξάρτητου κράτους – με τη δική του σημαία, το δικό του νόμισμα και ναι, τον δικό του πρίγκιπα.

Μπορεί να ακούγεται τρελό (αν σκεφτεί κανείς ότι ζούμε στον 21οαιώνα), αλλά παρόλο που οι βασικοί υποστηρικτές του είναι μια ομάδα Ναϊτών ιπποτών (ένα τάγμα που σχεδόν εξαφανίστηκε την εποχή των σταυροφοριών), τόσο ο πρίγκιπας Marcello Α’, όσο και η διεκδίκηση του θρόνου από εκείνον είναι πολύ πραγματικοί. Τόσο πραγματικοί, μάλιστα, που έχουν υπάρξει ακόμη και απατεώνες που προσπάθησαν να σφετεριστούν τον θρόνο (περισσότερα γι’ αυτό αργότερα).


Οι αστυνομικοί της Σεμπόργκα καβαλούν άλογα (που φοράνε και καλύμματα στα αυτιά για ζεστασιά) σε ειδικές περιπτώσεις. Φωτογραφία: Ευγενική προσφορά του Πριγκιπάτου της Σεμπόργκα

Αν επισκεφθείτε τη Σεμπόργκα, τα πειστήρια της ανεξαρτησίας της είναι παντού. Πορτρέτα του μονάρχη κρέμονται σε όλα τα κτίρια. Η ένστολη φρουρά του, που αστράφτει με τα μπλε μπερεδάκια της, χαιρετά τους τουρίστες με έναν κομψό χαιρετισμό καθώς οδηγούν στον δρόμο, ενώ η σημαία της Σεμπόργκα, ένας συνδυασμός μπλε και λευκών λωρίδων, κυματίζει σε πολλά κτίρια. Τα τοπικά καταστήματα φέρουν σήματα που δηλώνουν ότι δέχονται το λουιτζίνο της Σεμπόργκα (το οποίο ισοδυναμεί σήμερα με πέντε ευρώ) και το οικόσημο φιγουράρει περήφανα στις πινακίδες κυκλοφορίας των αυτοκινήτων της Σεμπόργκα. Πώς, λοιπόν, έφτασε αυτός ο μικρός οικισμός στο σημείο να διακηρύξει την ανεξαρτησία του και το πιο σημαντικό, γιατί;

«Εντάξει, δεν είναι ότι ξυπνήσαμε μια μέρα και αποφασίσαμε ότι θέλουμε να γίνουμε ανεξάρτητοι, επειδή έτσι μας ήρθε», λέει η πριγκίπισσα Nina Menengatto, σύζυγος του Marcello. «Έχουμε έγγραφα που δηλώνουν ότι ποτέ δεν προσαρτηθήκαμε επισήμως στην Ιταλία, οπότε συνέβη κατά λάθος ουσιαστικά».

«Η Σεμπόργκα δεν είναι περιοχή της Ιταλίας […] Είναι η πρωτεύουσα ενός υπερήφανου, ανεξάρτητου κράτους – με τη δική του σημαία, το δικό του νόμισμα και ναι, τον δικό του πρίγκιπα».

Ο ισχυρισμός τους βασίζεται στο γεγονός ότι το 1729, η Σεμπόργκα και τα 14 περίπου τετραγωνικά χιλιόμετρα γύρω της υποτίθεται ότι αγοράστηκαν από το Βασίλειο της Σαρδηνίας (το οποίο, με τη σειρά του, αργότερα ενσωματώθηκε στην Ιταλία). Ωστόσο, όπως εξηγεί η πριγκίπισσα Nina, «το συμβόλαιο πώλησης δεν υπογράφηκε επίσημα, ούτε σφραγίστηκε και πληρώθηκε. Επομένως, δεν είναι έγκυρο». Υπάρχουν στοιχεία ότι πριν από αυτό το έγγραφο, από το 954 ακόμη, το πριγκιπάτο ήταν αυτοδιαχειριζόμενο: «Γι’ αυτό και απαιτούμε την ανεξαρτησία μας».


Η κεντρική πλατεία της Σεμπόργκα, όπου φαίνεται η όμορφη καθολική εκκλησία.
Φωτογραφία: Ευγενική προσφορά του Πριγκιπάτου της Σεμπόργκα

Αυτό το γραφειοκρατικό λάθος θα μπορούσε να έχει παραμείνει ακριβώς ένα τέτοιο, αν δεν είχε φροντίσει κάποιος να σκαλίσει επιμελώς τα αρχεία του οικισμού. Στη δεκαετία του 1960, ο επικεφαλής του τοπικού συνεταιρισμού καλλιεργητών Giorgio Carbone ξεκίνησε να εξερευνά την ιστορία της πόλης – αρχικά, ως φυλάκιο της κοντινής Μονής των Λερίνων Νήσων (στη σημερινή Γαλλία) και στη συνέχεια ως αυτόνομο πριγκιπάτο υπό την ηγεσία μοναχών, υποστηριζόμενο από το τάγμα σταυροφόρων Ναϊτών ιπποτών.

Ήταν αυτός που ανακάλυψε τα στοιχεία για την ανεξαρτησία της Σεμπόργκα και έπεισε τους ντόπιους να ψηφίσουν για την ανεξαρτησία της σε δημοψήφισμα. Έχοντας αποφασίσει να ακολουθήσει την ασκητική παράδοση εκλογής των ηγετών της Σεμπόργκα, ο πληθυσμός της πρόσφατα ανεξάρτητης χώρας τον εξέλεξε ως πρίγκιπα Giorgio Α΄.

«Ήταν σίγουρα ένας ξεχωριστός χαρακτήρας», λέει η πριγκίπισσα Nina, μιλώντας με αγάπη για τον Giorgio. «Ήταν ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος, ένας επιχειρηματίας, ο οποίος μιλούσε πολλές γλώσσες. Ήταν, βέβαια και λίγο τρελός, μιας και αυτό που έκανε ήταν κάπως τρελό, ειδικά στην αρχή. Αλλά στο τέλος, έδωσε το στίγμα της Σεμπόργκα και αυτό που έκανε ήταν εκπληκτικό».

Η επιθυμία του Giorgio για ανεξαρτησία ενισχύθηκε αναμφισβήτητα από τη δύναμη της τοπικής κοινότητας και τη θέση του σε αυτή. «Η Σεμπόργκα είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια – όλοι ξέρουν τους πάντες», λέει η Nina. Υπήρχε φυσικά και το οικονομικό κίνητρο. «Το χωριό ζει από τη γεωργία και την ανθοκομία, αυτές είναι οι κύριες πηγές εισοδήματος», εξηγεί η πριγκίπισσα Nina. «Αλλά προφανώς η ιστορία του πριγκιπάτου βοηθά τον τουρισμό».


Η Αυτού Μεγαλειότης, ο πρίγκιπας Giorgio Α΄ της Σεμπόργκα.
Φωτογραφία: Ευγενική προσφορά του Πριγκιπάτου της Σεμπόργκα

«Τα εστιατόρια και τα καταστήματα με σουβενίρ, για παράδειγμα, ζουν από τον τουρισμό. Οι άνθρωποι έχουν περιέργεια, γι’ αυτό και μας επισκέπτονται» – “Γιατί είστε πριγκιπάτο, τι συμβαίνει εδώ;”, σκέφτονται». Αυτός είναι ο λόγος που ο αριθμός των τουριστών διαρκώς αυξάνεται, πιστεύει η ίδια. «Για πρώτη φορά, έχουμε και Ιάπωνες τουρίστες στη Σεμπόργκα».

Ωστόσο, στο τέλος, αυτό που φαίνεται να έπεισε τους ντόπιους (σχεδόν και τους 300 εξ αυτών) να ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας ήταν ότι πραγματικά πίστεψαν σε αυτές τις αξιώσεις.«Οι άνθρωποι είναι πολύ αφοσιωμένοι», λέει η πριγκίπισσα Nina. «Αν τους ρωτήσεις τι εθνικότητα έχουν, θα σου πουν, “Είμαι από την Ιταλία και τη Σεμπόργκα”».

Η ίδια και ο σύζυγός της, ο τωρινός πρίγκιπας, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα. Κανείς τους δεν γεννήθηκε στο πριγκιπάτο και μάλιστα μετακόμισαν εδώ από το κοντινό Μονακό μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 2000. «Έχουμε ερωτευτεί αυτόν τον τόπο. Ο σύζυγός μου ανακάλυψε ένα παλιό σπίτι στην πλατεία που ήταν εντελώς κατεστραμμένο και αποφάσισε να το αναπαλαιώσει. Οι άνθρωποι εκτίμησαν πολύ το γεγονός ότι κάποιος επένδυσε στο χωριό». Αυτό ήταν που τους έκανε να ζητήσουν από τον Marcello να βάλει υποψηφιότητα για πρίγκιπας.

«Στην αρχή του είπα ότι ήταν τρελός, αφού όλο αυτό έμοιαζε με τρέλα», λέει η Nina. «Αλλά μετά διάβασα ολόκληρη την ιστορία και πραγματικά ξεκίνησε να μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον».


Η πριγκίπισσα Nina της Σεμπόργκα, υπουργός Εξωτερικών της χώρας, στη διάρκεια ομιλίας σε εκδήλωση του ΟΗΕ.
Φωτογραφία: Ευγενική προσφορά του Πριγκιπάτου της Σεμπόργκα

Μετά από μερικά χρόνια, το ζευγάρι αφοσιώθηκε απόλυτα στους εκλεγμένους ρόλους του («Επισήμως, δεν υπάρχει πριγκίπισσα, επειδή δεν μπορείς να κληρονομήσεις τον τίτλο, πρέπει να εκλεγείς», λέει η Nina, αλλά εξηγεί ότι κατέχει επισήμως το αξίωμα της υπουργού Εξωτερικών της Σεμπόργκα).

Είναι επικεφαλής της πομπής των Ναϊτών ιπποτών στην Εθνική Επέτειο της Σεμπόργκα και μάλιστα έχουν ηγηθεί υπερπόντιων αντιπροσωπειών (επισκέφθηκαν πρόσφατα την Ινδία). «Υπάρχει ιστορία, υπάρχουν γεγονότα, δεν τα κατασκευάσαμε εμείς όλα αυτά», λέει η πριγκίπισσα Nina. «Είμαστε πολύ διαφορετικοί από όλα τα άλλα κρατίδια, επειδή έχουμε ιστορία».

«Δεν πρόκειται να βγούμε στην πλατεία και να πολεμήσουμε την Ιταλία με τα όπλα. Σε καμιά περίπτωση».

Ωστόσο, οι ερμηνείες της ιστορίας σπάνια κατοχυρώνονται για πάντα και η εθνότητα μπορεί να γίνει ένα εύθραυστο ζήτημα – όπως έδειξαν τα πρόσφατα δημοψηφίσματα στη Σκωτία και την Καταλονία. Όταν το αίτημά σου να γίνεις χώρα έχει ξεκινήσει μόλις πριν από μία γενιά και βασίζεται σε ένα γραφειοκρατικό λάθος, επόμενο είναι να συναντήσεις πολλά εμπόδια.

Η Σεμπόργκα συνειδητοποίησε πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες σε μια χώρα πριν από δύο χρόνια, όταν, προς μεγάλη φρίκη των κατοίκων της, εμφανίστηκε ένας απατεώνας στο διαδίκτυο. «Δεν ξέρω αν έχετε ακούσει για αυτό, το έλεγαν συνέχεια στις ειδήσεις», λέει η πριγκίπισσα Nina. «Ένας Γάλλος απατεώνας προσποιείται ότι είναι ο πρίγκιπας της Σεμπόργκα».

«Επισκέφθηκε τη Σεμπόργκα μια φορά και στη συνέχεια έφτιαξε μια ιστοσελίδα και ξεκίνησε να παριστάνει τον πρίγκιπα. Οι Γάλλοι την πατάνε συχνά με αυτήν την ιστοσελίδα, επειδή είναι στα γαλλικά και είναι πολύ ενοχλητικό όλο αυτό».

«Δεν κερδίζουμε χρήματα εδώ στη Σεμπόργκα, όλα τα μέλη του πριγκιπάτου είναι εθελοντές – είναι πολύ χρονοβόρο και δεν είναι καθόλου ωραίο να έρχονται άνθρωποι σαν και αυτόν, για να καταστρέψουν ό,τι φτιάχνουμε», λέει η Nina. Οι αρμόδιες αρχές της Σεμπόργκα έχουν προβεί σε νομικές ενέργειες για να αναγκάσουν τον ψεύτικο πρίγκιπα να σταματήσει, αλλά όσο εμφανίζεται η ιστοσελίδα του στο Google, «δεν είναι εύκολο να βάλεις ένα τέλος».


Μια πινακίδα καλωσορίζει τους επισκέπτες στη Σεμπόργκα.
Φωτογραφία: Ευγενική προσφορά του Πριγκιπάτου της Σεμπόργκα

Θα ήταν εύκολο να γελάσεις με το όλο θέμα και να το θεωρήσεις ασήμαντο, αλλά με φόντο το Brexit και με την εκλογή μιας νέας εθνικιστικής κυβέρνησης στην Ιταλία, οι αξιώσεις της Σεμπόργκα για ανεξαρτησία εγείρουν πολλά ερωτήματα ως προς το τι σημαίνει εθνική ταυτότητα, τι αποτελεί πραγματικά μια χώρα και ποιος δικαιούται να αποφασίσει για όλα αυτά.

Ακόμη και άν αγνοήσουμε τον ψεύτικο πρίγκιπα, η άρνηση του υπόλοιπου κόσμου να αναγνωρίσει τη Σεμπόργκα αποτελεί ενδεχομένως μια υπαρξιακή απειλή. Η Nina και ο πρίγκιπας Marcello έχουν προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου, έχουν εγκαταστήσει διπλωματικές αποστολές σε όλον τον κόσμο και εξετάζουν το ενδεχόμενο υποβολής αίτησης για καθεστώς παρατηρητή στα Ηνωμένα Έθνη. «Προφανώς αυτό που θέλουμε είναι η ανεξαρτησία», λέει η Nina, αλλά παραδέχεται ότι είναι απίθανο η ιταλική κυβέρνηση να τη χορηγήσει ποτέ.

«Κοιτάξτε όλες τις άλλες χώρες που θέλουν να είναι ανεξάρτητες – κοιτάξτε την Καταλονία», λέει.«Από την άλλη, βέβαια, τίποτα δεν είναι αδύνατο. Δείτε τι συμβαίνει με το Brexit και τον Trump. Ποιος ξέρει τι θα συμβεί στο μέλλον;».

Αυτό που σίγουρα γνωρίζει η πριγκίπισσα Nina είναι ότι ανεξάρτητα από τη στάση της Ιταλίας, οι κάτοικοι της Σεμπόργκα δεν πρόκειται ποτέ να δημιουργήσουν ένα αυτονομιστικό κίνημα αντίστοιχο με της Καταλανίας. «Οι δικηγόροι μας διαχειρίζονται την υπόθεση, αλλά δεν πρόκειται να βγούμε στην πλατεία και να πολεμήσουμε την Ιταλία με τα όπλα. Σε καμιά περίπτωση». Η σκέψη αυτή μοιάζει να της προκαλεί τρόμο.

Σε τελική ανάλυση, εκτός από τις θέσεις τους ως πρίγκιπας και πριγκίπισσα ενός υπερήφανου ανεξάρτητου έθνους, ο Marcello και η Nina είναι απλοί ιδιώτες που έχουν μια συνηθισμένη ζωή. «Έχουμε ένα όνομα, έχουμε κανονικές δουλειές, επομένως δεν πρόκειται να τα διακινδυνεύσουμε όλα αυτά. Τα πάντα είναι 100% νόμιμα».

Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι η έννοια της Σεμπόργκα ως έθνος είναι απίθανο να κερδίσει έδαφος σε διεθνές επίπεδο σύντομα. Αλλά την ίδια στιγμή, η έλλειψη νομικής αναγνώρισης δεν πρόκειται να εμποδίσει τους επισκέπτες να συρρέουν σε αυτό το παραμυθένιο βασίλειο – ούτε και θα έπρεπε. Άλλωστε, ο τόπος αυτός είναι, όπως λέει η Nina, «πραγματικά μαγικός».
vice.com

Shares